«کافِران مپندارندکه پيش افتادند!

از ميان آيات نُه‌گانة 53 تا 61 سورة انفال از صفحة 184، قرآن پس از بيان يك سنّت هميشگي الهي دربارة اقوام و ملّت‌ها و تعليم روشي محكم در برابر دشمنان پيمان‌شكن،

در هفتمين‌آية اين‌صفحه مي‌فرمايد:

«وَ لايَحسَبَنَّ الَّذينَ‌کَفَروا، سَبَقوا إنَّهُم لايُعجِزون»؛

«مردم‌کافرکه اين‌همه نقشه دارند و براي هدم اساس اسلام توطئه‌ها مي‌کنند، خيال نکنندکه پيش مي‌برند و باطل را بر حق پيروز مي‌گردانند، اين شدني نيست و اينان، هرگز نمي‌توانند حق را به زانو درآورند».

چون‌که

حق مطلوب فطري انسان است و تا انسان در دنيا هست، حق هم هست، مگر اين‌که روزي بيايدکه انسان در دنيا نباشد. باطل،گاهي توپ و تَشَري دارد و در مقابل حق جَوله‌اي مي‌کند، ولي زودگذر است و از بين رفتني است.

قرآن‌کريم اين‌حقيقت را چه زيبا و دلنشين بيان‌کرده‌که مي‌فرمايد:

أنزَلَ مِنَ السَّماء ماءً فَسالَت أودِيَهٌ بِقَدَرِها فَاحتَمَلَ السَّيلُ زَبداً رابِيا، وَ مِمّا يوقِدونَ عَلَيهِ فِي النّار، اِبتِغاءَ حِليَهٍ أو مَتاعٍ زَبَدٌ مِثلُه،كَذلِكَ يَضرِبُ اللهُ الحَقَّ وَ الباطِل، فَأمَّا الزَّبَد، فَيَذهَبُ جُفاءً، وَ أمّا ما يَنفَعُ النّاس، فَيَمكُثُ فِي الأرض.

قرآن، در اين‌مورد، مَثَل زده‌است. وقتي‌که‌آب ازآسمان فرود مي‌آيد و سيل جوشان و خروشان از دامن‌کوه سرازير مي‌شود، سيل حرکت مي‌کند و در ميان درّه‌ها وگودال‌ها و نهرهاي بزرگ وکوچک پيش مي‌رود وکثافات و آلودگي‌هاي زمين را از جا مي‌کَنَد و روي دوش خودش سوار مي‌کند و همراه خود مي‌برد.

مردم ظاهربين

که خس و خاشاک وکف روي‌آب را مي‌بينند، خيال مي‌کنند ديگرآب از بين رفت و هر چه هست، همين‌کف و خس و خاشاک است‌که با سرعت و رقص‌کنان در حال رفتن است.

امّا مردم واقع‌بين

مي‌دانندکه‌آن‌چه هست، همان‌آب است و اين‌خس و خاشاک هم، از برکت‌آب جنبيده‌اند و روي آب‌آمده‌اند و جولة زودگذري بيش ندارند و ديري نمي‌پايدکه باد مي‌وزد و خورشيد مي‌تابد وکف از بين مي‌رود و خس و خاشاک‌ها مي‌پوسند و به يمين و يسار پرتاب مي‌شوند؛

فَأمَّا الزَّبَد، فَيَذهَبُ جُفاءً؛

کف‌ها به بيرون پرتاب مي‌شوند و از بين مي‌روند؛

وَ أمّا ما يَنفَعُ النّاس، فَيَمكُثُ فِي الأرض؛

ولي‌آن‌چه براي مردم مفيد و سودمند است، يعني‌آب، در دل زمين فرو مي‌رود و باقي مي‌ماند و محصول خود را مي‌دهد.

چشمه‌ها مي‌جوشد و چاه‌ها و قنات‌ها به‌وجود مي‌آيد و ميوه‌ها و غذاها تحويل‌آدميان داده مي‌شود. و تمام اينها، ازآب است، نه از خس و خاشاک!

کَذلِکَ يَضرِبُ اللهُ الأمثال؛

خدا مَثَل مي‌زند و به سيل و زَبَد تشبيه مي‌کند؛

كَذلِكَ يَضرِبُ اللهُ الحَقَّ وَ الباطِل؛

حقّ و باطل، مانند سيل و زَبَد، به هم‌آميخته مي‌شوند.

ولي باطل از بين رفتني، و حق ماندني است.

کاربر گرامی لطفا برای ارسال دیدگاه خود وارد سایت شوید تا بتوانید نظر خود را ثبت کنید باتشکر.