نقل شده: شيخ بهايي(رض) كه....
نقل شده:
شيخ بهايي(رض) كه از علماي بزرگ و معروف شيعه در زمان شاه عبّاس صفوي است، در ايران، به‌عنوان«شيخ‌الإسلام» شناخته شده و نزد شاه و مردم، بسيار محترم بوده‌است.
سفري پيش آمد و همراه شاه، به زيارت عتبات در عراق تشرّف يافتند. وقتي وارد نجف شدند، علماي بزرگ نجف، به ديدار شيخ آمدند. در ميان علما، مرحوم مقدّس اردبيلي كه از شخصيّت‌هاي علمي بسيار بزرگ نجف به حساب مي‌آمد، تشريف داشت. ايشان، علاوه بر مراتب عاليه‌ي علمي، از لحاظ زهد و تقوا هم، شهرتي به‌سزا داشت. از اين‌جهت، به‌عنوان«مقدّس» شناخته شده‌بود.
در آن مجلس كه به جهت حضور شاه و بزرگان علما، عظمت خاصّي به خود گرفته‌بود، يك مباحثه‌ي علمي، بين شيخ بهايي و مقدّس اردبيلي پيش آمد. در اثناي بحث، جناب مقدّس ساكت شد و حق را به شيخ داد. از اين جهت، مقام شيخ بهايي در نزد شاه خيلي بالا رفت و باعظمت‌تر شد. ولي اين جريان، مايه‌ي تعجّب علماي حاضر در مجلس گشت كه چگونه مقدّس اردبيلي، با آن مراتب بلند علمي، در آن مباحثه، محكوم جلوه كرد.
به هر حال، مجلس تمام شد و فردا صبح، بين‌الطّلوعين، شيخ بهايي، تنها براي زيارت اهل قبور، به وادي‌السّلام نجف رفت. از آن طرف، مقدّس اردبيلي هم، در حالي كه عبا بر سر كشيده‌بود، تنها وارد وادي‌السّلام شد.
آن دو بزرگوار، آن‌جا با هم ملاقات كردند. جناب مقدّس، از جناب شيخ خواست چند دقيقه‌اي با هم بنشينند و صحبتي كنند. در گوشه‌اي، دو نفري نشستند و تمام مباحثي را كه ديروز، در مجلس شاه و علما طرح شده‌بود، جناب مقدّس، آنها را مجدّداً طرح كرد و به تمام اشكالات شيخ جواب داد، آن‌گونه كه شيخ، همه را صحيح و قانع‌كننده يافت و پذيرفت.
آن‌گاه، با كمال تعجّب، از مقدّس پرسيد: پس چرا ديروز اين مطالب را نفرموديد و سكوت كرديد؟
جناب مقدّس گفت: شما، امروز، به‌عنوان«شيخ‌الإسلام» ايران شناخته شده‌ايد؛ هم در نزد شاه، و هم در نزد ملّت ايران، بسيار محترم و بسيار باعظمت تجلّي كرده‌ايد. و لذا اگر من، ديروز اين مطالب را مي‌گفتم، از رفعت و عزّت شما در نزد شاه و مردم كاسته مي‌شد و قهراً رفعت و عزّت اسلام در نزد شاه و مردم، پايين مي‌آمد. از اين‌رو، من خواستم در آن مجلس، تو را بزرگ كنم و از خودم بزرگ‌تر نشان بدهم تا عظمت و بلندمقامي تو نزد شاه و مردم، و در نتيجه عظت و رفعت اسلام، محفوظ بماند. از طرفي هم، سزاوار نديدم كه جناب شما، راجع به مباحث ديروز، در اشتباه بمانيد. لذا تنها در اين موقع آمدم كه شخص شما را هم، از اشتباه بيرون بياورم
تاریخ انتشار : ۲۱ آبان ۱۳۹۱
نویسنده : مدیر سایت
تاکنون هیچ دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.