حال، ما انسانها كه به هم ميرسيم و «عيد»تان مبارك ميگوييم،كجاي زندگي ما تحوّلي يافته و شادابي و طراوتي به خودگرفته و مبارك شدهاست؟ اينعيد نوروز، «عيد» عالم انسان نيست، بلكه عيد عالم نباتات است. «عيد» عالم انسان و نوروزش وقتي فرا ميرسد كه: از مدار انحرافي شهوت و غضب فاصله بگيرد و به مدار اعتدالي عقل و ايمان بيفتد و بر محور خورشيد عالم امكان، وليّ زمان، امام حجّهبنالحسنالمهدي(عج) بچرخد و در پرتو نورآننيّر اعظم قرارگيرد.
آري؛آنروز، روز «عيد» عالم انسان است و نوروز جهانيان.
و لذا ما در دينمان، دو «عيد» رسمي داريم: عيد فطر و عيد قربان . عيد فطركه روز اوّل ماه شوّال است، ازآننظر عيد استكه قلب مسلمانان در طول ماه مبارك رمضان، به مدار تقوا افتاده و روزها طبق دستور خدا، عبادت روزه انجام داده و شبها، به مناجات با خدا پرداخته و فضاي جانش، شاداب ازگلها و رَياحين فضيلتگشتهاست.
و لذا جا داردكهآنروز را « عيد» بگيرد و مباركش بداند و در قنوت نماز «عيد» بگويد: اَلَّذي جَعَلتَهُ لِلم ُسلِمينَ عيدا.
دومينعيد هم، عيد قربان استكه روز دهم ماه ذيحجّه است و ازآننظر عيد استكه امّت اسلامي موفّق به زيارت خانة خدا گشته و به دعوت او لبّيك اجابتگفته و در مهمانسراي الهي، بر سر سفره و خوان اِنعام و احسانش نشستهاست.
و لذا باز هم جا داردكهآنروز را «عيد» بگيرد و مباركش بشناسد.
دو روز ديگر هم، ما شيعة اماميّه، «عيد» داريم: يكي، «عيد» مبعث. و ديگري، «عيد» غدير.
عيد مبعث، روز بيستو هفتم رجبكه روز بعثت رسول اكرم(ص) است. و عيد غدير، روز هجدهم ذيحجّهكه روز نصب امام اميرالمؤمنين، علي(ع) به ولايت و امامت بر امّت اسلامي است.
در ايندو عيد، امّت اسلام بهكمال عِلمي خود در امر دين نايل ميشود و اصل و اساس دين مشخّص ميگردد و در دو عيد فطر و قربان، امّت اسلام، بهكمال عَمَلي خود نايل ميشود و از بركات عمل به دستورات دين مقدّس، برخوردار.
امّا روز اوّل فروردين و «عيد» نوروز، اساس ديني ندارد، بلكه يك «عيد» ملّي ملّت ايران به حساب ميآيد.
البتّه، يكسلسلهآداب و رسومي، تحت عنوان عيد، در ميان مردم انجام ميشودكه اگر با اوهام و خرافات وكارهاي نامشروع،آميخته نگردد، در حدّ خود، بسيار خوب است. از جمله: صلة ارحام، ملاقات دوستان، اهداي هدايا به يكديگر، سفرهاي تفريحيكه در دين مقدّس اسلام هم، مورد تأييد است.
امّا آنچهكه در همهجا و در همهحال، بايد دقيقاً مورد توجّه اهل ايمان قرارگيرد، موضوع رعايت امر پراهمّيّت تقواستكه خدا فرمودهاست: يا أيُّهَا الَّذينَآمَنوا، اِتَّقُوا الله حَقَّ تُقاتِه؛ اي كسانيكه ايمان به خدا و روز جزا داريد،آنچنانكه حقّ تقوا و پرهيزگاري است، از خدا پروا داشتهباشيد و تقوا پيشهكنيد.
و بدانيدكه: تمام بركات خدا، شامل انسانهاي متّقي ميباشد و بس.
در مورد نوروز، دو نظر افراطي و تفريطي هست.
نظر افراطي، ادّعاي تقارن عيد غدير با نوروز است كه تخطئهي آن با توجّه به محاسبات تقويمي، مشكل به نظر نميرسد.
و نيز بايد دانست: امضا و تأييد آن و بهانه قرار دادن آن براي تذكر و ارتباط با خدا، مطلبي است، و اساس ديني داشتن آن، مطلبي ديگر. مثلاً بيع و داد و ستد مرسوم ميان انسانها، مورد امضا و تأييد شرع مقدّس قرار گرفته، ولي اين نميتواند نشانهاي باشد بر اين كه داد و ستد اينچنيني، اساس ديني دارد.
نظر تفريطي هم، آن است كه عدّهاي از اهل علم، قائل به بدعت بودن آنند. كه با توجّه به تعريف بدعت و نگاه ما ايرانيان به نوروز، اين هم صحيح به نظر نميرسد.
و لذا به نظر ميرسد نظر معتدل، همان است كه گفته شد.
مهمتر از اين، باز همان است كه گفته شد كه:آنچهكه در همهجا و در همه حال، بايد دقيقاً مورد توجّه اهل ايمان قرارگيرد، موضوع رعايت امر پراهمّيّت تقواستكه خدا فرمودهاست: يا أيُّهَا الَّذينَآمَنوا، اِتَّقُوا الله حَقَّ تُقاتِه؛ ايكسانيكه ايمان به خدا و روز جزا داريد،آنچنانكه حقّ تقوا و پرهيزگاري است، از خدا پروا داشتهباشيد و تقوا پيشهكنيد.
و بدانيدكه: تمام بركات خدا، شامل انسانهاي متّقي ميباشد و بس.
اينآيه را هم بخوانيمكه فرمودهاست: وَ لَو أنَّ أهلَ القُري،آمَنوا وَ اتَّقَوا، لَفَتَحنا عَلَيهِم بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الأرض، وَ لكِنكَذَّبوا فَأخَذناهُم بِما كانوا يَكسِبون؛ اگر اينآبادينشينان ايمان آورده و تقوا پيشه ميكردند، ما درهاي بركاتآسمان و زمين برآنها ميگشوديم، وليآنها، برنامههاي ما را تكذيبكردند و ما هم،آنها را بهكيفر اعمالشانگرفتيم. و از بركات آسماني و زميني خود، محرومشان ساختيم.
تاریخ انتشار : ۱۲ فروردین ۱۳۹۲
تاکنون هیچ دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.