عقل ...
عبادت، يعني انسان، نواحي وجود خود را در راه خدا به‌كار بيندازد.
و به‌طور مسلّم، ناحية عقل، اشرف نواحي وجود انسان است و هيچ شكّي درآن نيست.
و لذا اشرف عبادات نيز،آن‌است‌كه انسان نيروي عقل خود را در راه خدا به‌كار اندازد.
وكار عقل هم، جز تفكّر و انديشيدن در حقايق عالم، چيز ديگري نيست.
بنابراين، تفكّر و انديشيدن در امور مربوط به خدا، افضل عبادات خواهد شد.
بِتَركِ ما لايَعنيك، يَتِمُّ لَكَ العَقل؛
با فروگذاشتن كارهاي بيهوده، خردت كامل مي‌گردد.
،
سُئِلَ عَنِ العَقل.
قالَ الإمامُ الصّادِق(ع):
ما عُبِدَ بِهِ الرَّحمان،
وَ اكتُسِبَ بِهِ الجِنان.
قيل: فَالَّذي‌كانَ في مُعاوِيَه؟
فَقالَ(ع):
تِلكَ النَّكراء،
تِلكَ الشَّيطَنَه،
وَ هِيَ شَبيهَهٌ بِالعَقل، وَ لَيسَت بِالعَقل؛
درباره‌ي عقل سؤال شد.
امام صادق(ع) فرمود:
عقل، آن چيزي است كه به‌وسيله‌ي آن، خداي رحمان عبادت شود،
و بهشت به‌دست آيد.
گفته شد: پس، آن‌چه در معاويه بود، چيست؟
حضرت(ع) فرمود:
آن، نيرنگ است،
آن، شيطنت است،
آن، به عقل مي‌ماند، ولي عقل نيست!
سُئِلَ عَنِ العَقل.
قالَ رَسولُ اللّه(ص):
اَلعَمَل بِطاعِهِ اللّه،
وَ إنَّ العُمّالَ بِطاعَهِ اللّه، هُمُ العُقَلاء؛
درباره‌ي عقل سؤال شد.
رسول خدا(ص) فرمود:
به كار بستن طاعت خدا،
و عمل‌كنندگان به طاعت خدا، همان خردمندانند.
عن رَسولِ اللّه(ص):
إنَّ العاقِل، مَن أطاعَ اللّه،
وَ إن‌كانَ ذَميمَ المَنظَر حَقيرَ الخَطَر؛
خردمند، كسي است كه خدا را فرمان برد،
گرچه زشت‌رو و حقير باشد.
قيلَ في رَجُلٍ نَصرانيٍّ لَهُ بَيانٌ وَ وَقارٌ وَ هَيبه:
ماأعقَلَ هذَا النَّصراني!
قالَ رَسولُ اللّه(ص):
مَه! إنَّ العاقِل، مَن وَحَّدَ اللّه، وَ عَمِلَ بِطاعَتِه؛
درباره‌ي مردي مسيحي كه از قدرت سخنوري و وقار و هيبتي برخوردار بود، گفته شد:
چه خردمند است اين مرد نصراني!
رسول خدا(ص) فرمود:
خاموش! خردمند، كسي است كه خداي را يگانه بداند و طاعت او را به‌جاي آورد.
عَنِ الإمام عَلِيّ(ع):
مَا العاقِل، إلاّ مَن عَقَلَ عَنِ اللّه،
وَ عَمِلَ لِلدّارِ الآخِرَه؛
خردمند نيست، مگر كسي‌كه خدايي بينديشد (و از نافرماني باز ايستد)،
و براي سراي آخرت كار كند.
الله نورُ السَّماواتِ وَ الأرض
دِعامَهُ الإنسان اَلعَقل،
وَ مِنَ العَقل اَلفِطنَهُ وَ الفَهمُ وَ الحِفظُ وَ العِلم.
فَإذا كانَ تَأييدُ عَقلِهِ مِنَ النّور،كانَ عالِماً حافِظاً ذَكِيّاً فَطِناً فَهِما.
وَ بِالعَقلِ يَكمُلُ،
وَ هُوَ دَليلُهُ وَ مُبصِرُهُ وَ مِفتاحُ أمرِه؛
پشتوانه‌ي انسان، خرد است،
و هوشمندي و فهميدگي و حافظه و دانش، از خرد بر مي‌خيزد.
پس، هرگاه، خردش با نور تأييد شود، دانا باشد و حافظ و تيزهوش و زيرك و فهميده.
و با خرد به كمال مي‌رسد،
و خرد، راهنماي او و مايه‌ي بينش و بصيرتش و كليد كارهاي اوست.
تاریخ انتشار : ۲۱ آبان ۱۳۹۱
نویسنده : مدیر سایت
تاکنون هیچ دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.