روزي‌آسماني را در زمين دنبالش مي‌گرديم!!
روزي‌آسماني را در زمين دنبالش مي‌گرديم!!
از هشت آية 32 تا 39 سورة سبأ از صفحة 432 ، خداوند پس از مجسّم‌ساختن صحنه‌هايي از قيامت، در پنجمين‌آية اين‌صفحه، به بحث روزي مي‌پردازد.
آية 36 روي سخن را به پيامبر(ص)كرده و مي‌فرمايد: به مردم «بگو: پروردگار من، روزي را براي هركس بخواهد، گسترش مي‌دهد و براي هركس بخواهد، سخت مي‌گيرد. ولي اكثر مردم، از اين‌حقيقت‌آگاه نيستند» وگمان مي‌كنند به سعي وكوشش‌آنها، روزي، وسيع و به ترك‌آن، روزي، تنگ و محدود مي‌شود!
قرآن، اين‌حقايق‌آسماني را درآيات مختلفش بيان نموده، امّا ما مردم نادان را بنگركه به‌قول امام سيّدالسّاجدين(ع)، در يكي از دعاهاي صحيفة سجّاديّه: التَمَسنا أرزاقَكَ من عند المَرزوقين؛ ما مردم، رو به ديگران برده و روزي تو را اي خدا، از دست ديگران‌كه‌آنها هم مثل ما روزي‌خوار تو هستند، مي‌طلبيم!! آيا اين، جهل توأم با ذلّت نيست‌كه انسان خدا را كه خالق و رازق اوست، رها كرده و دست حاجت به‌سوي ديگر روزي‌خواران او درازكند؟
اينك، چه به‌جاست‌كه براي فهم بهتر معناي‌آيه، استمداد از بيانات معصومين(ع) بنماييم:
اين‌سخن پُرنور از حضرت رسول‌اكرم(ص) منقول است‌كه در حجّهُ‌الوداع، يعني‌آخرين‌حجّي‌كه پيامبراكرم(ص) در سال دهم هجرت انجام دادند و واقعة غدير خُم و معرّفي حضرت علي(ع) به ولايت و امامت درآن صورت پذيرفت، ضمن يكي از خطابه‌ها فرمودند: ألا إنَّ الرّوحَ الأمين نَفَثَ في روعي؛ به‌هوش باشيد و متوجّه‌كه حضرت روح‌الامين، فرشتة وحي، از جانب خدا اين‌حقيقت را به قلب من القا كردكه: أنَّهُ لاتَموتُ نَفسٌ حتّي تَستَكملَ رزقَها؛ احدي نمي‌ميرد تا روزي مقدّر خود را به‌تمام وكمال، استيفا و دريافت‌كند. و همان‌طوركه تا عمر مقدّركسي تمام نشده، نخواهد مرد، تا روزي مقدّركسي هم تمام نشده، نخواهد مرد؛ فَاتَّقُواللهَ عَزَّ وَ جَلّ، وَ أجملوا في الطَّلَب؛ پس، از خدا پروا كنيد و در به‌دنبال روزي‌رفتن، ميانه‌رو باشيد. نه بي‌كار بمانيد و دنبال تحصيل روزي خدا نرويد! كه مَلعونٌ مَن ألقي‌كَلَّهُ عَلَي النّاس؛ مشمول لعنت خدا و مطرود از رحمت حقّ است‌آن‌كسي‌كه بار زندگي‌اش را بر دوش مردم بيفكند! و نه حريص باشيد و بي‌قرار. بلكه أجملوا في الطَّلَب؛ در تلاش براي روزي، ميانه‌رو باشيد! وَ لايَحملَنَّكُمُ استبطاءُ شَيء منَ الرِّزق أن تَطلُبوهُ بشَيء من مَعصيَه الله؛ مراقب باشيد! ديررسيدن چيزي از روزي، وادارتان نكندكه به‌راه معصيت خدا بيفتيد و بخواهيد از راه‌آلوده به‌گناه، اكتساب روزي خدا بنماييد. فَإنَّ اللهَ تَبارَكَ وَ تَعالي قَسَمَ الأرزاقَ بَينَ خَلقه حَلالاً وَ لَم‌يَقسمها حَراما؛ چه آن‌كه خداوند، روزي‌ها را ميان خلق خود، از ممرّ حلال تقسيم‌كرده، نه از حرام! فَمَن اتَّقَي اللهَ عَزَّ وَ جَلّ، وَ صَبَر، أتاهُ اللهُ برزقه من حلِّه؛ پس،كسي‌كه تقوا پيشه‌كند و خودداري از شغل حرام بنمايد، روزي او، از راه حلال به او مي‌رسد! وَ مَن هَتَكَ حجابَ السِّتر، وَ عَجَّل، فَأخَذَهُ من غَير حلِّه، قُصَّ به من رزقه الحَلال، وَ حوسبَ عَلَيه يَومَ القيامَه؛ وكسي‌كه هتك حجاب خدا كرده و پرده‌دري بنمايد و از راه غير حلال، اقدام به تحصيل معاش خودكند، در نتيجه، هم از روزي حلال مقدّر خود محروم مي‌مانَد و هم مورد اخذ و عقاب خدا قرار مي‌گيرد.
اين‌چند جمله را نيز از مولاي خود بشنويم‌كه اگر بناست تكاني در دل‌ها ايجاد شود، ازكلام نوراني‌آن‌انوار الهي ايجاد مي‌شودكه حضرت امام صادق(ع) فرموده‌است: كانَ أميرُالمُؤمنين،كَثيراً ما يَقول؛ اين‌سخنان را اميرالمؤمنين مكرّراً و بارها مي‌فرمود: اعلَموا علماً يَقيناً أنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلّ، لَم‌يَجعَل للعَبد وَ إن اشتَدَّ جَهدُه وَ عَظُمَت حيلَتُه وَكَثُرَت مُكابَدَتُه، أن يَسبقَ ما سُمِّيَ لَهُ في الذِّكر الحَكيم؛ اين‌را به طور علم يقين بدانيدكه ممكن نيست‌كسي با داشتن‌آگاهي‌كامل از تمام رموز كار وكوشش و فعّاليّت، بتواند برآن‌چه‌كه در عالَم تقدير خدا، برايش مقرّر شده، پيشي بگيرد و بيش ازآن‌مقدار مقدّر را روزي خودگرداند. أيُّهَا النّاس إنَّهُ لَن‌يَزدادَ امرُؤٌ نَقيراً بحذقه وَ لَم‌يَنتَقص امرُؤٌ نَقيراً لحُمقه؛ اي مردم، ممكن نيست‌كسي بر اثر هوشمندي‌اش، به‌قدر نقيري بر مقدّر خدا بيفزايد و ممكن نيست‌كسي بر اثر كم‌دركي‌اش، به‌قدر نقيري از مقدّر خدا بكاهد. خلاصه،آن‌كه روزي مقدّر خدا، با تيزهوشي وكم‌هوشي افراد، دگرگون نمي‌شود.
در واقع،آنچه ما كم داريم، ايمان و يقين به صدق وعدة خداست‌كه فرموده‌است: وَ في السَّماء رزقُكُم وَ ما توعَدون روزي شما و آن‌چه‌كه به‌آن وعده داده شده‌ايد، درآسمان تقدير شده. و تخلّفي نخواهد داشت. آن‌گاه، اين‌حقيقت را با قسم، مؤكّدكرده و فرموده‌است: فَوَ رَبِّ السَّماء وَ الأرض إنَّهُ لَحَقٌّ مثلَ ما أنَّكُم تَنطقون؛ قسم به پروردگارآسمان و زمين، روزي مقدّر شما حقّ است‌آن‌گونه كه شما سخن مي‌گوييد.آيا هيچ سخنگويي در حال سخن‌گفتن، ترديد در سخنگويي خود مي‌كند؟ همچنين، ترديد در اين نداشته‌باشيدكه وعدة روزي خداي شما حقّ است.
إنَّ اللهَ لايُخلِفُ الميعاد؛ به‌يقين، خدا در وعدة خود تخلّف نمي‌كند.
تاریخ انتشار : ۱۶ مهر ۱۳۹۱
نویسنده : مدیر سایت
تاکنون هیچ دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.